JCS in concert 16-03-2015

[Marijke]

Bericht van CORINE:

Verslag JCS concertante 16 maart 2105
Ik zie me nog staan: enkele maanden geleden in een korte pauze even de stilte in school opgezocht, want via de “hotline” was het bericht binnen: “ tickets voor JCS in de verkoop en maandag met René!!” Meteen DeLaMar gebeld, zonder raadplegen van agenda, want JCS in concert is een niet te missen evenement!
De eerste keer dat ik het meemaakte was in een grote zaal in Nijkerk op een bloedhete dag. Helaas waren mijn vriendin en ik toen niet zo bijdehand om op tijd te komen en zaten we erg achteraan. De tweede editie voor ons in DeLaMar maakten we dat met rij 3 ruimschoots goed.
Hoe amusant dat de kassamevrouw van DeLaMar nu meteen vroeg : En wilt u óók op rij 1? Hahaha er waren al wat vroegboekers me voor geweest.

Maandagavond was het dan zover : op naar DeLaMar voor Maria, Petrus, Judas, Herodus maar vooral voor Jezus!
De zaal is uitverkocht. Op het toneel staan de hoge “bar” stoelen al klaar. Na opkomst van het orkest en de ouverture, komen de artiesten en het eerste nummer komt meteen binnen. Wauw wauw wauw wat is dit genieten! En wat zitten we met zijn allen prinses-heerlijk op de eerste rij!
Er is zoveel inleving bij alle artiesten en dat zo van dichtbij zien geeft vele malen kippenvel. Martin met Heaven on their minds oef, wat een power, wat een gevoel. Hij zingt met zoveel kracht, de emoties spatten er vanaf. Dat zijn stem dat volhoudt! En René…. hij is fantastisch…. met die lekkere rockstem die ik zo graag hoor en de mimiek, het spel, ik heb niet eerder bij JCS zo meegevoeld met de emoties.
Wanneer één van de artiesten zingt zitten de anderen buiten de spotlights lekker het publiek te observeren en na afloop van elk lied is er veel waardering naar elkaar toe, je kunt zien dat ze met elkaar trots zijn op wat ze aan het doen zijn.
Soms wordt er een eigen tintje aan de songs gegeven vooral Willemijn improviseert lekker. En de lage stem van Kajafas klinkt echt wáánzinnig laag. Zijn driedubbele rol is ook dikwijls amusant. Heel stil worden we van René met Getsemane, wat mooi, mooi, mooi mooi!
Alle stemmen zijn spatzuiver en het duet met Willemijn en Tommie kleurt mooi. De fantastische band, heerlijke muziek, prachtige, inlevende stemmen en het mooie uitzicht , alles klopte, een avond met een hele brede gouden rand!

Ik wilde dat aan de avond geen einde kwam, ik heb geen superlatieven meer over, maar met deze stemmen, deze inleving zou ik wensen dat ze de volgende keer gewoon de musical gaan spelen. Lijkt me echt fantastisch, dan ga ik minstens zo vaak als ik de film heb gezien. (en dat is heeeeeel vaak)

Foto: Marloes

+ + + + +
Bericht van MARIJKE:

Wát een avond…
De eerste noten van het orkest klonken door de zaal vanaf het podium en je zat al gelijk in de JCS sfeer, omdat het zo herkenbaar is. Hierna betraden de solisten het podium en gingen op de krukken zitten die v.l.n.r. opgesteld stonden: Kok-Hwa Lie, Marcel Jonker, Martin van der Starre, René van Kooten, Willemijn Verkaik en Tommie Christiaan. Ook de backing vocals kwamen binnen en dat waren maar liefst 5 dames en 5 heren. Voor mij zaten er 2 bekenden tussen: Sander Eckhardt (die ik al ken sinds de AU van Aida) en ook Stephan Mooijman (bij de meesten van ons bekend uit Jersey Boys) was één van hen.

Martin v.d. Starre pakte in de rol van Judas als eerste de microfoon en ging gelijk knallend van start en dat kwam gelijk flink binnen bij iedereen: Heaven on their minds. Wat een rocker, wat een volume, wat een strot en wat een inleving!

Omdat Casey verhinderd was is Shows & Events op zoek gegaan naar een waardige vervangster en dat is gelukt: Willemijn Verkaik nam de rol van Maria op zich en wat hebben we genoten van haar met o.a. Everything’s Alright, I Don’t Know How to Love Him en Could We Start Again Please.

René was als Jezus uiteraard ook al een paar keer aan de beurt tijdens de nummers die met elkaar gezongen werden maar het echte klapstuk kwam pas na de pauze.
Toen ik in de 2de akte dus de eerste noten van Gethsemané hoorde kneep ik Joos naast me gelijk in de arm… Alleen al voor dit nummer zou ik naar Amsterdam reizen, mits gezongen door René, want in mijn ogen kan nl. niemand dit zingen zoals hij. Zijn stem grijpt je, het kippenvel staat je overal en de tranen springen in je ogen. Ongelooflijk goed en vol overtuiging gezongen door een rockende performer in hart en nieren. En dit nummer had niet alleen op mij een enorme impact. Wat een heerlijkheid (understatement) om dit live mee te mogen maken.

Uiteraard was het de rest van de voorstelling ook genieten. De mega-lage noten van Marcel Jonker (niet normaal) werkte op de lachspieren en met zijn zonnebril en roltoeter kreeg hij alle lachers op zijn hand. Tommie zong ook een fijn duet met Willemijn waarvan ze beiden zichtbaar genoten en Kok-Hwa Lie paste perfect in de rol die hij vanavond liet zien. Je zag de solisten onderling ook waarderende blikken naar elkaar toewerpen en de reacties in de zaal bekijken. Het was voor zowel de performers als het publiek een fantastische avond. Van de 4 JCS concertantes die ik meegemaakt heb vond ik deze met stip de beste.

Er mochten tijdens de Concertante helaas geen opnames gemaakt worden (wat zou ik Gethsemané graag thuis nog tig keer bekijken!), maar het slotapplaus, de voorstel/bedank-ronde en een kleine toegift zijn gelukkig nog wel te bekijken.

Na afloop praatten we in de zaal nog wat na met de vele bekenden die op de eerste rijen meegenoten hadden (het leek wel een reunie!) en toen bleek er nog een fotocall te zijn. Iedereen kwam het toneel nogmaals op en zo wilde het toeval dat ook wij nog een mooie opname hebben van het complete gezelschap dat ons vanavond zo verwende met hun performances.

In de pauze liepen we nog een Jersey Boy tegen het lijf – Robbert van den Bergh was vanavond ook komen kijken – en tijdens het naborrelen in de foyer stond Omri Tindal ineens bij ons tafeltje (momenteel speelt hij in Dreamgirls). Het was een drukte van belang na afloop, iedereen was nog vol van alles wat zich vanavond afgespeeld had en toen de cast zich mengde tussen de aanwezigen waren de vele pluimen niet van de lucht. Tot onze vreugde zagen we ook Hanneke Last tussen het publiek. Of ze (weer) goed bij stem was weten we uiteraard niet, maar na een paar afgelastingen van Onder de Groene Hemel omdat ze ziek was werden we al blij van haar aanwezigheid. Hopelijk kan ze snel ook weer spelen.

René had vooraf verteld dat hij verkouden was, maar daar hebben we vanavond echt niets van gemerkt. Hij zong fantastisch, hield zich nergens in en tijdens het slotapplaus ging het dak eraf toen zijn naam genoemd werd door Martin, dus hij werd niet alleen door ons enorm gewaardeerd. Wat zijn we trots op hem! Gelukkig was er na afloop volop gelegenheid om onze waardering hiervoor aan hem door te geven.

Ik heb JCS zelf te weinig gezien in het theater om alle rollen/discipelen goed bij naam te kunnen noemen, maar Martin van der Starre vermeldde bij het slotapplaus de namen van de rollen die gespeeld waren vanavond. Tommie speelde een dubbelrol en Marcel Jonker speelde er zelfs 3 (zie video). Martin bedankte iedereen tot slot en stelde ook iedereen op ludieke wijze voor.
Wat een fantastische JCS Concertante was dit!

*Eén dag later zou dit feestje nogmaals herhaald worden in het DeLaMar, maar dan met Freek Bartels en Renée van Wegberg in de rol van Jezus en Maria.

+ + + + +
Bericht van DANIELLE:

Ook ik kon naar deze avond toe. Ik was al eens eerder geweest dus wist een beetje wat me te wachten stond. maar toen ik hoorde dat Willemein ook aan de lijst was toegevoegd stond ik helemaal te stuiteren.

Wanneer ze op het podium op komen zit je er gelijk midden in. Martin begon, wat in inleving heeft die man. Hij heeft mij op veel stukken echt verbaasd en ontroerd. Hij zong zo overtuigen en ging daar zo in op in 1 woord geweldig.
Wllemein als Maria vond ik ook echt goed haar stem was weer mooie en kwam overtuigend over bij mij.

Tommie vond ik iets minder. wat ik jammer vindt want normaal vind ik hem echt wel goed zingen. maar op een of andere manier kwam die er niet helemaal in en verbleekte die eigenlijk bij de rest .

Marcel Jonker, wat is die man geestig ik kwam niet meer bij. op een gegeven ogenblik begint die te zingen met zijn zonebril en zijn ongelofelijke mooie zware stem. hij bracht echt de komische not die avond vond ik .

en dan Rene als Jezus. Wat een stem heeft die man ik had gehoord dat die wat verkouden was maar ik heb er niks van gehoord. Zodra hij begint is het zo mooi zo puur en zo oprecht. En je ziet ook echt dat hij zelf er ook van geniet. Het was zo gaaf dat het moeilijk is uit tel eggen als je er zelf niet bij bent geweest.

Al met al echt een ontzettend gave avond die ik voor geen goed had willen missen.

+ + + + +
Bericht van MARLOES:

Misschien kan ik wat aanvullen:

– René van Kooten Jezus
– Martin van der Starre Judas
– Willemijn Verkaik Maria Magdalena
– Tommie Christiaan Peter en Simon
– Kok-Hwa Lie Annas
– Marcel Jonker Kajafas , Pontius Pilatus en Herodes

Als het goed is is dit de rolverdeling geweest!

Bedankt voor alle verslagen, heerlijk om te lezen dat iedereen zo genoten heeft en onder de indruk was (net als ik)





+ + + + +
Bericht van MAARTJEV:

Ook ik heb weer mogen genieten van de JCS Concertante! Het was voor mij niet de eerste, maar zeker wel de beste keer dat ik bij deze concertante was. Dus nogmaals, Marijke: dank voor de tip! Niet alleen was ik snel verzekerd van kaarten, we zaten ook nog eens op de eerste rij (met heel veel bekenden)!

Ik vind deze rockversie van JCS echt genieten. Op de heen- en terugweg luisterde ik de Engelstalige cd, maar die is mij toch te ‘hippie’. Andere versies zijn voor mij te veel ‘musical’. Hoewel ik normaal natuurlijk een groot musicalliefhebber ben, moet JCS voor mij echt deze rockversie zijn, maar helaas hebben we die niet op een cd. Dan wordt het dus (twee)jaarlijks genieten van de JCS Concertante en genieten deden we allemaal! Wat een applaus, wat een tranen! Vanaf de opening met Heaven on my minds was ik gegrepen en dat ben ik, inmiddels een paar dagen later, nog steeds.

Ik hoop van harte dat we volgend jaar weer mogen!!

[Auteur]

Berichten