JCS in Concert 28-03-2016

[Marijke]

Gisteravond (28-03-2016) hebben we genoten van wederom een overheerlijke Jesus Christ Superstar in Concert in De Basiliek in Veenendaal.

Helaas zal er dit jaar geen jaarlijkse JCS in Concert zijn van Shows & Events (met o.a. Martin v.d. Starre, Tommie Christiaan, enz.) i.v.m. de rechten, dus we waren heel blij met deze troostprijs, omdat René in deze versie de rol van Jezus mocht vertolken. Lone van Roosendaal vertolkte Maria, Remko Harms de rol van Judas en het koor van De Musical Company nam de overige rollen waar. De begeleiding lag in handen van Het Nederlands Musical Orkest.

Het orkest speelde fenomenaal en met name René was daar ontzettend blij mee. Hij genoot er zichtbaar van op het toneel (en deed een stapje opzij bij de solo’s zodat iedereen de muzikanten kon zien).

Je kan en mag deze concertante eigenlijk niet vergelijken met voorgaande versies, maar je ontkomt er toch niet aan. Het zachte wat we van Casey Francisco als Maria gewend zijn zagen we niet terug bij Lone, maar haar stem klonk als een klok. Remko geeft ook (uiteraard) een compleet andere vertolking van Judas te zien als Martin van der Starre. Het was ook heerlijk om René weer te zien (én te horen) in de rol van Jezus. Zijn ervaren stem staat als een huis en de zaal smulde ervan.

Uiteraard hebben we enorm genoten van alle nummers die echt voorbij leken te vliegen. Voor je het weet zit het twee uur durende muziekspektakel er alweer op en is het feest alweer voorbij… We hebben zeker geen spijt dat we hiervoor naar Veenendaal afgereisd zijn, we hebben enorm genoten. Om de thuisblijvers toch een beetje mee te laten genieten (én te verwennen met de prachtige vertolking van René) bij deze het slotapplaus én zijn fantastische Gethsemane. Enjoy!

Slotapplaus:

Gethsemane:

= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

*René schreef zelf een fijne column voor AVRO/TROS over dit evenement:

Elke week verschijnt op avrotros.nl/musical een column van iemand uit de musicalwereld. Deze week schrijft René van Kooten, die op 28 maart in de Basiliek in Veenendaal te zien is tijdens Jesus Christ Superstar in Concert, de column.

Jesus Christ Superstar… Weinig musicals spreken denk ik zo tot de verbeelding. Er zijn mensen die zeggen van musicals te houden, er zijn mensen die zeggen ze te haten, maar van Jesus Christ Superstar houden ze allemaal. Wat is dat toch?

Allereerst natuurlijk de fenomenale muziek. Weinig musicals herbergen zoveel fantastische nummers in zich. Ook het verhaal blijft mensen, of ze nou religieus zijn of niet, aanspreken. Liefde, verraad, opoffering, onbaatzuchtigheid, hoop en geloof , het zit er allemaal in, briljant verteld via de geniale teksten van Tim Rice.

(But what is truth?
Is truth a changing law?
We both have truths.
Are mine the same as yours?)

Tim Rice is er 46 jaar geleden in geslaagd het overbekende verhaal en de dilemma’s van de personages zo te vertellen dat het volkomen tijdloos is geworden en vandaag de dag nog net zo urgent als wanneer dan ook. De muziek van Webber behoort naar mijn mening tot zijn allerbeste werk, hoe hij het bijbelverhaal vertaald heeft naar originele rockmuziek is geniaal. De opgefokte gitaarriff van Heaven on their minds, het prachtige I don’t know how to love him, de wanhoop in Getshemane. Stuk voor stuk klassiekers.
Inmiddels zijn er vele versies gemaakt en het is grappig om te merken dat iedereen zo zijn eigen voorkeuren heeft. Sommigen gaan voor de rock van de oerversie van Ted Neeley (of nog ouder, Ian Gillan), anderen geven de voorkeur aan de iets cleanere maar ook briljante Steve Balsamo.
Als ik naar mezelf kijk; ik ben opgegroeid met de soundtrack op LP van de film. Carl Andersen als Judas en Ted Neeley als Jesus waren rockhelden in mijn ogen. Want rocken doet JCS. Vanaf de eerste riff van Heaven on their minds knallen de gitaren en rauwe rockstemmen je speakers uit. Heerlijk vond ik dat en het heeft me meer dan welke andere musical gevormd als luisteraar en als zanger. Uren kon ik meezingen met de hele plaat en ik kon nooit kiezen wie ik liever wilde zijn. Judas voor Heaven on their minds (Lang mijn auditie rocknummer geweest) en Superstar, Jezus vanwege the temple en natuurlijk Getshemane…… Muziek die je als je aan het zingen bent in elke vezel kan voelen.
Groot was dan ook mijn teleurstelling in 2005 toen ik bij de audities voor de Nederlandse versie 2e keus bleek voor zowel Jezus als Judas… Geen JCS voor mij. Gaston en alternate Beest in Beauty and the Beast waren een meer dan verzachtende pleister op de wonde, en hebben me misschien zelfs wel meer onverwachte dingen gebracht, maar toch, maar toch..
Groot was mijn vreugde dan ook toen mijn goede vriend Martin van der Starre en bassist Joël Groenewoldt mij in 2010 vroegen of ik mee wilde doen met een concertante versie in een kroeg in Zwolle. Eindelijk mocht ik mijn droomrol gaan vervullen en sindsdien heb ik dat af en toe met groot plezier en gepaste nederigheid gedaan. Altijd als ik JCS mag zingen ben ik weer een dat kleine jongetje op zijn zolderkamer die droomt van grotere dingen, ben ik weer even thuis bij mijn ouders op zondag terwijl we de lp draaien. JCS is synoniem geworden voor hoop, teleurstelling, verdriet, voelen, uiten.
Ik verheug me er dan ook ontzettend op om op 28 maart in Veenendaal in de Basiliek dit prachtige verhaal samen met o.a. Lone van Roosendaal, Remco Harms, Het Nederlands Musical Orkest en een groot koor van De Musical Company te mogen vertellen. Alles wat Lone aanraakt verandert sowieso in goud en Remco bezit één van de mooiste stemmen die ik ken. Tel daarbij de geweldige omgeving van de Basiliek in Veenendaal op en het ongelooflijk getalenteerde koor en orkest en u begrijpt dat ik niet kan wachten tot het 28 maart is.
Fantastisch om te merken dat JCS nog steeds zoveel mensen weet te inspireren om mee te spelen of te komen kijken, jong en oud. Want zeg nou zelf; Pasen is toch niet compleet zonder Jesus Christ Superstar?!

+ + + + +
Bericht van KAREN:

Toen bleek dat er geen concertante kwam van Shows en Events in het DeLaMar, was de keus snel gemaakt om met een aantal naar Veenendaal af te reizen. Bij de locatie “De Basiliek” dacht ik in eerste instantie aan een grote kerk, toepasselijk voor deze musical. Maar het bleek om een zalencomplex te zijn voor evenementen en concerten. Alsnog geschikt dus!

Het was wel even spannend, hoe de stoelen zouden staan en hoe druk het zou zijn, omdat er geen placering was. Ik was een beetje bang voor het betere duw- en trekwerk, maar dat viel uiteindelijk heel erg mee. Iedereen wachtte netjes in de rij.

Bij de eerste klanken van deze mooie musical, had ik al kippenvel. Je weet wat er allemaal gaat komen! Ik was nieuwsgierig naar Remko Harms als Judas, omdat hij de ondankbare taak had om Martin van de Starre te vervangen (die natuurlijk niet te evenaren is)! In de eerste akte vond ik hem soms wat te snel, te haastig zingen en daardoor soms niet helemaal goed te verstaan.
In de tweede akte vond ik hem sterker, hij ging ook met meer emotie zingen en ik vond hem het zeker niet slecht doen! Lone zong mooi en zuiver, maar heeft natuurlijk een niet zo grote rol. Ik miste bij haar ook wel wat passie, maar wat ze deed was prima.

Verrassend vond ik Het Nederlands Musical Orkest en het koor van De Musical Company! Het is zo fijn om deze muziek gespeeld te horen worden door een heel orkest! Ook René stapte soms opzij, om de solisten uit het orkest beter te laten zien aan het publiek. Het koor was geweldig en de solisten die de rollen van Petrus, Simon, Herodus, Kajafas etc speelden maakten er een heerlijke show van en zongen echt heel erg goed. Na afloop hebben we de ‘Kajafas’ nog even gecomplimenteerd, dat was een leuk gesprekje.

En dan René… dat hij de ultieme vertolker van Jezus in deze musical is, is al lang bekend. Zijn stem kan alles aan, hoge of lage noten, rauw en hard zingen of juist heel klein. Het blijft mij raken en ik geniet er elke keer weer van. Alle noten waren raak en hij ging er bij sommige nummers helemaal in op. Zo mooi om te zien, dit blijft genieten.

Ik stem voor volgend jaar weer een concertante…. Met René en Martin!

+ + + + +

Bericht van CORINE:
Pasen zonder Jesus Christ Superstar is niet compleet. Wat een geluk dat er weer een concert werd georganiseerd. De versies in Nijkerk en delaMar heb ik steeds met Ingrid bezocht en nu Veenendaal “pop-upte” twijfelden we geen moment. Last minute vond Nina een Paas zonder JCS ook niet kunnen en ze ging mee. Veenendaal………..zo kom je nog eens ergens…
Op een bijzondere locatie op een bedrijventerrein (zitten we écht wel goed??) parkeerden we lekker vroeg in de garage bij de moderne kerk.
We piepten stiekem binnen ooh, en konden eerst even lekker aan de koffie en we raakten aan de praat met de medewerkster die de deuren open zou doen. (slimme zet) In de zaal klonk al heel lekker de JCS muziek en toen ik spiekte door de deuren ging nét René een stuk repeteren. Oh oh oh wat is het toch ontzettend fijn om naar te luisteren!
We hadden mooie plekken vooraan en een lege stoel voor Marloes die ook last minute pop-upte . Gezellig!
Het was een heel donkere zaal maar daardoor was de beleving naar het toneel toe intenser en de beleving van veel publiek om je heen miniem.
En wat was het mooi! René zong zo gepassioneerd en Remko met zijn interpretaties maakte er echt een eigen versie van. Hij heeft ook een flink bereik met zijn stem. Daarentegen was Lone van Roosendaal stilletjes aan de zijlijn en zong haar liedjes heel mooi en ingetogen.
Het orkest speelde prachtig, de gedeeltes met de blaasinstrumenten bezorgen me altijd kippenvel. Je ziet de beelden van de film voor je en ik was verrast bij het applaus dat er zo’n jonge dirigent stond! De solisten die de karakters als Herodes, Kajafas en Pilatus hadden mooie stemmen en vooral Herodes zat helemaal in zijn rol.
Het koor viel af en toe weg door de krachtige klanken van het orkest, zo nu en dan gingen de microfoons te laat open, soms stonden er solisten klaar die nog niet mochten zingen, maar dat maakte niets uit, het was een prachtige, krachtige en gevoelige uitvoering van Jesus Christ Superstar waardoor ik echt geraakt werd. We hebben intens genoten!

+ + + + +

Bericht van JOOSD:

Jesus Christ Superstar betekent veel voor mij. Ik vind deze musical echt by far de mooiste van allemaal. En dan heb ik het over de film he. De Nederlandse musical heb ik nooit durven zien. Te bang dat het zou tegenvallen om die bijzondere nummers in een Nederlandse uitvoering te horen. Te bang dat het mijn gevoel zou verpesten. Wel ben ik afgelopen december naar het World Forum Theater geweest om de “echte Jezus” te bewonderen. En boy oh boy, wat een ervaring was dat!! Zong één van mijn idolen van vroeger zomaar vlak voor mijn neus dat waanzinnige Getsemane. Waanzinnig!

Vergelijkbare ervaring had ik afgelopen maandag eigenlijk ook wel weer. Die spannende muziek, die ontroerende nummers, die passionele uitvoering. Het raakt mij diep in mijn ziel. En natuurlijk vooral als René de nummers van Jezus mag zingen. Zoals Martin van der Starre altijd zo mooi zegt, bij de afkondiging: “The one and only Jezus”. En zo is het. En hij was in vorm. Dat was duidelijk. Iedere noot was raak, iedere scene had zijn juiste lading. De ‘kleine’ zinnetjes waren teder en lief, de boze stukken waren angstaanjagend en getergd. Bewonderenswaardig dat hij dit die dag wel 3x achter elkaar heeft opgebracht (1x doorloop en 2x uitvoering).

Speaking about Martin van der Starre. Voor mij “The one and only Judas”. Zijn afwezigheid was één van de redenen waarom ik in eerste instantie niet zo stond te springen om deze JCS in concert. Maar gelukkig wist iemand mij vantevoren te overtuigen om te gaan, want Remko Harms heeft mij aangenaam verrast. Okay okay, hij miste zeker het niet te evenaren rauwe en extreem gepassioneerde van Martin, maar ik vond het toch aangenaam om naar Remko te luisteren. Sommigen mensen stoorden zich eraan dat hij zo goed als alles van de tekstvellen op las en dat hij te gepolijst zong. Allemaal waar, maar mij stoorde het niet.

Lone is something else. Ik ben absoluut een bewonderaar van haar zang. Ik vond haar eerg fijn in Zorro en in Aspects. Maar als ik echt eerlijk ben vond ik haar niet zo in de rol van Maria passen. Het was zuiver en goed gezongen. Maar Lone heeft de uitstraling van een krachtige beetje strenge vrouw. En in mijn ervaring is de Maria uit JCS juist zacht en onzeker. En dat zag ik maandag helaas niet terug.

Dan een enorme diepe buiging voor de andere solo-zangers! Allemaal toppers. Echt waar. Wat mooi gezongen. Wat theatraal uitgevoerd en toch niet te vet. Enorm genoten van deze mannen en ook vrouwen. Hier was ik echt heel erg door verrast. Ik had op een amateuristisch gezelschap gerekend, maar ze waren erg professioneel! En ze wisten mij keer op keer te raken. Zowel humoristisch (so you are the Christ, the great Jesus Christ?), maar ook angstaanjagend (This Jesus must die……).

En het orkest. Wat een fijne toevoeging aan het geheel! Ook hier was ik bang, vantevoren. Het is zulke aparte en moeilijke muziek, JCS. Als ik de elpee draai, dan kan ik kippenvel krijgen van alleen al de muziek en ik was bang dat het bij deze In Concert niet krachtig genoeg zou zijn. Maar jemig…dat was het wel! Ze wisten de juiste aanzwellende tonen te produceren. Mooie solo’s ook hier en daar. Fijne blazers. En fijne dirigent. Toch, meiden?

Dusss….het was een avond om niet snel te vergeten. Can we start again pleaassse?!!

[Marijke]

[Auteur]

Berichten