SONGTEKSTEN The Bridges of Madison County

[Marijke]

15. Bijna echt

Francesca:
Groeit een meisje op in Napoli,
is haar toekomst snel geregeld
Voor de Tweede Wereldoorlog
waren rollen snel verdeeld
Groeit een meisje op in Napoli,
is haar lot meteen bezegeld
Wil ze mama haar ambitie
door de jongens-competitie
Zij bepaalt snel haar positie
Kiest, voldoet zij aan het beeld
Mijn zuster Chiara
droeg zwart leren rokken
Dat was zo haar ding
Chiara heeft altijd
de aandacht getrokken
waarheen zij ook ging
Chiara zei:
‘Cesca, jij kiest wat jij doet’
Chiara had plannen
en meer nog de moed
Zij lachte mij uit
Ik begreep haar niet goed,
want ik droomde een flat in Siena
Dat was toen mijn doel
Met een boek en als uitzicht een venster
en een houten stoel
’t Is niet eenzaam
weg van Chiara
Bijna echt
Paulo, jongen van
een andere school
Met grijze ogen,
haar als kool
Zijn sterke handen trilden
als hij naar mij keek
Paulo, knappe knul,
maar simpele ziel
Wie weet waarom
ik voor hem viel
En toch,
ik kuste hem al in die eerste week
Chiara zei: ‘Paulo is saai en is dom
Hij maakt jou boerin
en jij werkt je nog krom
Kies de officieren-club, kam je en kom’
Maar ik droomde een strand in Ancona
met een kind of vier
Paulo dicht in het zicht
en de zee was altijd in ’t vizier
Echt de hemel:
weg van Chiara …
Bijna echt
Chiara ging dansen
Ja, ook als het luchtalarm huilde
Chiara, een makkelijke prooi
waar soldaten bij schuilden
Paulo werd ook een soldaat
en is nooit teruggekeerd
Chiara zei enkel:
‘Jij hebt nu jouw les wel geleerd’

En de straten waren smerig
en het water bedorven
en ik had geen sigaretten meer
en niemand dacht nog aan een toekomst
en ik zat in de haven
en keek naar elk schip dat vertrok

En toen…
keek ik op,
zag een Amerikaans soldaat
Hij keek naar mij
En ik wist:
pak ik enkel zijn hand
dan ben ik eindelijk vrij
Van hem houden zou wel volgen
Neem me mee
weg van Italia,
weg van Chiara!
Dan voel ik mij zo gezegd
bijna echt…

[Marijke]

16. Verdeeld in voor en Na

Francesca:
Ik voel jouw huid nog op mijn huid,
hoor nog de zoete kreten
Wat is dit waar ik in ten onder ga
Straks volgt de kus
Ik zwaai jou uit
Mijn leven is gespleten,
verdeeld in voor en na
Deze extase, ongekend,
die werd mij slechts beschreven
Jij spreekt een taal die ik vanzelf versta
Eeuwigheid klonk in één moment
Daarmee heb jij mijn leven
verdeeld in voor en na
Alles draait, zwenkt en zwaait
Verdeeld in voor en na

Robert:
Francesca, ik hou van je
Francesca:
En ik hou van jou.
Meer dan van mijn eigen leven
hou ik van jou…
Robert:
Shh shh shh…

[Marijke]

Foto: © Bob Bronshoff

17. Jij en ik zijn één seconde

Robert:
Voor het eerst in mijn bestaan
ben ik deel van het gebeuren
Zonder camera-barrière
Zonder filter op m’n lens
Voor het eerst in mijn bestaan
zie ik ongehinderd kleuren
Stap ik door mijn diafragma
en overschrijdt ik deze grens
En ik laat je niet meer gaan
ongeacht wat het motief is
Jij verbindt me met de wereld
Die aanvaard ik nu gedwee
Voor het eerst in mijn bestaan
waag ik alles wat me lief is
En ik vraag je nu, Francesca:
Kom, ga mee

Wat ligt in het verschiet?
Ik heb niet de regie
Maar beloon je me?
Want ik wil dat je ziet
wat ik dankzij jou zie
Kom ik toon je
wond’ren die deze wereld ons biedt
We zijn stof tussen sterren, meer niet
Van oerknal tot het eind der tijd
zijn jij en ik maar één seconde
Schudt of knik in één seconde
Gun die blik. In één seconde
is er duizend mijl te gaan

Ik zoek niet naar wat nieuws
Ik heb geen aandacht voor geld
Francesca:
Ik wil niet meer terug
naar een dag zonder jou
Robert:
Wat ik zocht was al hier
op dit vredige veld
Francesca:
Ik zou dit kunnen doen
Robert:
Kijk dat wonder nou
Ook een ster of planeet staat niet stil,
schiet de ruimte door
en draait om een spil
We razen aldoor het heelal door
Robert en Francesca:
Want jij en ik zijn één seconde
Schud of knik in één seconde
Gun die blik. In één seconde
Robert:
is er duizend mijl te gaan
Francesca:
Alles draait, zwenkt en zwaait,
verdeeld in voor en na
Robert:
Kom, ga mee
Francesca:
Zon en maan zijn voortaan
verdeeld in voor en na
Robert:
Kom, ga mee!
Francesca:
Hoe kan ik gaan
Zeg mij, hoe kan ik gaan
Hoe kan ik mee met jou?
Pak ik gewoon een tas,
laat ik dit wat het was, het idee
Kijk naar wie ik ben en waar ik ben
en zeg mij: waarom is dit plots oké
Hoe kan ik mee?
Hoe kan ik mee, met jou?
Robert:
Maar het moet en het zal
Waarvoor ben je het bangst?
Kom, dan leid ik je
Dit staat vast bovenal
Voel je twijfel of angst,
dan bevrijd ik je
Wij gaan voort, deur is dicht en op slot
Dit is ons onomkeerbare lot
Ik heb heel de nacht al één gedachte:
Ik vertrek niet, ik blijf wachten,
want jij en ik zijn één seconde
Schud of knik in één seconde
Gun die blik. In één seconde
Francesca:
is er duizend mijl te gaan
Robert:
Al die tijd leek het te lijden
Francesca:
Al die tijd leek het te lijden
Robert:
Al die tijd dreef het getijde
Francesca:
Al die tijd dreef het getijde
Robert en Francesca:
Jij en ik
In één seconde
Robert:
is er duizend mijl te gaan
Francesca:
Kom, ga mee…

[Marijke]

Foto: © Noor van Gestel

18. Als ik ga

Dick:
Als ik ga
Als ik ga
Leg mij neer daar in het graanveld
Graaf mijn graf
daar maar diep
Zo ga ik over
Da’s de hele hap nalatenschap
als ik ga

Carolyn:
Hey man, zou ik niet nerveus moeten zijn?
Ik dacht dat bruidjes altijd nerveus waren
Francesca:
Als jij nu nerveus was, dan was je niet zeker van jouw zaak
Carolyn:
Oh, dus als ik nu niet nerveus ben dan…
Francesca:
Dan zijn jullie voor elkaar gemaakt
Carolyn:
Mam, ik hou van je
Dick:
Oh… Zijn jullie klaar?
Michael:
Hey, hey, ben ik nu enigst kind?
Carolyn:
Enig! Enig kind
Dick:
Michael, ik vraag aan jou één ding:
Wordt alsjeblieft heel erg snel volwassen
Michael:
Ik ga toch medicijnen studeren op campus,
Wat wil je nou nog meer…
Francesca:
Ach, jongens…!
Michael:
Ja, maar sorry mam…
Car, je ziet er schitterend uit
en mam, ik hou van je
en pap… leuke broek…
Francesca:
Hahahaha

Dick:
Als ik ga
Als ik ga
naar de Heere in de hemel
Kijk ik neer op dit land
Zo ga ik over
En ik vraag het U:
Laat het net als nu
als ik ga

Marsha:
Hoe is het mogelijk: Michael Johnson een doctor
Oh, sorry, dat bedoelde ik niet zo letterlijk
Francesca:
Marsha, ik weet het,
Geen idee
Marsha:
Nou ik denk dat dat komt omdat je altijd zo ontzettend van hem bent blijven houden, hè
Die jongen die kon niet anders dan op het rechte pad blijven
Wel ontzettend jammer dat Dick hier niet bij kon zijn vandaag
Francesca:
Misschien gaan wij later nog langs in het ziekenhuis. Ik denk dat hij dat leuk zal vinden
Marsha:
Och, medicijnen summa cum laude Michael Johnson!!

Dick:
Oh, vanaf mijn jeugd
keek ik uit op zoveel morgens
Maar de gisterens die stapelden zich op

Marsha:
De laatste keer dat ik bij Dick in het ziekenhuis was toen dacht ‘ie dat ‘ie niet meer thuis zou komen
Francesca:
Ik weet het, Marsha
Hij bereidt ons voor
Marsha:
Ja, dat denk ik ook
Michael:
Nou eindelijk, waar zijn jullie
Ik heb jullie overal gezocht
Carolyn:
Oh, we zijn zo trots op je
Ja toch, mam?
Francesca:
Trotser kan niet,
ik stijg zowat op!

Dick:
Als ik ga
Als ik ga
Zie ik elke wolk van boven
Zie mijn kind en haar kind
Zo ga ik over
Ik ga vervuld van trots
naar de tempel Gods
als ik ga
Oh, vanaf mijn jeugd
keek ik uit op zoveel morgens
maar de gisterens die vormen nu een strop
Als ik ga
Als ik ga
zing ik Glorie Halleluja
Al het werk is gedaan
Zo ga ik over
Weet dat ik altijd
van jullie houden zal
ook als ik ga
En die liefde is mijn erfenis
als ik ga…

[Marijke]

Foto: © Bob Bronshoff

19. Vervaagt naast jou

Robert:
Dit was ergens
Dit was iemand
Het was ooit eens ver van hier
Groene heuvels
strak omlijnd door hemels blauw
Maar helaas herken ik niemand
Zoveel foto’s op papier
en dit alles vervaagt naast jou

Bij die aanblik moest ik slikken
Ik zag meer dan ik verdien
Ik zag de wereld ongerept voor dag en dauw
Gefixeerde ogenblikken,
maar nu alles is gezien
blijkt: dit alles vervaagt naast jou
Dit alles vervaagt
Alles vervaagt
Alles vervaagt naast jou

Ik bereisde heel de aarde
Ben bij ieder vuur verwarmt
Ik heb dikwijls mogen schuilen voor de kou
Maar het enige van waarde
was de tijd, door jou omarmt
En dit alles vervaagt naast jouw
Dit alles vervaagt
Alles vervaagt
Alles vervaagt naast jou

Ahahahahaaaaaa
Ahahahahaaaaaa

Er is één beeld maar voor eeuwig
tot voorbij het laatste zwart
dat ik tot het eind der tijd voor ogen hou
Dat beeld omklem ik stevig
Zelfs het kloppen van mijn hart
Zelfs mijn leven vervaagt naast jou
Dit alles vervaagt
alles vervaagt
alles vervaagt naast jou
Dit alles vervaagt
Alles vervaagt
en alles vervaagt
Naast jou
Naast jou
Naast jou
Jou…

[Marijke]

Foto: © Noor van Gestel

20. Altijd beter

Francesca:
Ik had die dag wel voor de jaarmarkt kunnen kiezen
Jij kon de weg gaan vragen langs een ander pad
Of ik was weg tot kwart voor tien
of had de stofwolk niet gezien
Was dat misschien… misschien niet beter?
Wij hadden wat ons overkwam kunnen negeren
‘k had kunnen bidden dat ik jou weer snel vergat
Ik had jou lief
Jij had mij lief
En wat is er dan beter?

Ik had jou ook voorbij het maisveld kunnen volgen
Een nieuwe wereld lag er open, dankzij jou
Ik zag het met mijn ogen dicht
Een onontgonnen vergezicht
Was dat wellicht… wellicht niet beter?
Ik had de pijnlijke verwijten kunnen missen
maar ook mijn zoon werd man
mijn dochter werd een vrouw
Ik had jou lief
Jij had mij lief
En wat is er dan beter?

Het is dwaas
Het is absurd
Zo houdt een liefde liefde tegen
Wat ineens was
hier is gebeurt
dat was een zegen
Hoe had ik anders ooit de liefde leren kennen
Jij kwam en ging en toch
jij bleef een eeuwigheid
Ik raakte jou
jou nooit meer kwijt
Ik had jou lief
Jij had mij lief
Heb geen seconde spijt

Altijd is liefde beter

Robert:
Jij en ik zijn één seconde
Schud of knik
In éen seconde
Jij en ik… elkaar gevonden
Er zijn duizend mijl te gaan…

[Auteur]

Berichten